2. Budowa.
Dystanse dzielimy na :
-
Sprint - do 300km.
-
Średni dystans –od 300 do 500km.
-
Jednio-dniowy dystans od 500 do 800 km.
-
Nocny długi dystans od 800 do 1000 km
-
Maraton –więcej niż 1000 km.
Żeby osiągnąć te odległości, Top gołębie potrzebują doskonałej budowy i mięśni. Wśród Top gołębi są duże i małe gołębie. Waga i wielkość gołębi może być różna, ale my rozważymy średnią budowę, żeby przedyskutować formy i proporcje. Generalnie, większość Top gołębi ma gruszkowatą budowę z klatką jako podstawa.
Gdzie jest różnica? Kształt i proporcje.
Żeby to ułatwić zaprezentujemy reguły A B C :
A. 1.,,Głebokość’ –mostek gołębia jest wystający, można powiedzieć sterczący, mocno wyczuwalny. Cecha ta występuje u gołębi sprinterskich, jak i średniodystansowych.
B 2. Normalny gruszkowaty kształt. Budowa gołębi na średni dystans i jednodniowe długie dystanse.
Te grubsze mięśnie czuciowe rozszerzają się, można powiedzieć, że łatwiej się powiększają. Ponieważ można poczuć te powiększające się mięśnie obok mostka, mostek jest trochę obniżony.
C 3. Kulisty. Budowa dla gołębi do sprintu, na średni i długi dystans. Ta budowa jest najczęstsza. Czujemy, że gołębie są bardziej okrągłe. Mostek jest równy z mięśniami.
Kości widełek są poniżej końca mostka. Są to dwie kości, których koniuszek czujemy. One muszą być tak blisko siebie jak to możliwe, najlepiej -przyległe do siebie. Powinny być twarde w dotyku i nie dać się łatwo wcisnąć – schować. Wszystkie Top gołębie, które badałem miały dobre kości widełkowe. Tyłek i ogon razem są również częścią budowy. Większość Top gołębi ma płaski tyłek. U większości gołębi na najwyższym poziomie, ogon był płaski (horyzontalny), mały dla oka, jedno piórko ogona czasami lekko skierowane w dół. Wszystkie badane Top gołębie, które spotkałem miały ogony w dół. Wszystkie te cechy i formy ogona mają doskonałą linię aerodynamiczną, jest to tzw.,, aerodynamiczny kształt gołębia’’.